Rozdział 5

 
  - Powinieneś zaprowadzić ją czasem do któregoś z kapitanów, jestem pewna, że wiele by się od nich nauczyła.
Przypomniały mu się wypowiedziane kiedyś słowa Ruki. Właśnie teraz miał ważne zadanie ze swoim oddziałem i nie wiedział co zrobić z Lilith. Dumny z pomysłu, który właśnie wpadł mu do głowy, zawołał dziewczynę i kiedy wyszła ze swojego pokoju, poczekał aż wciągnie na nogi nowe, czerwone trampki i razem, udali się w stronę posiadłości rodowej Kuchiki.

***

   - Nie – oświadczył chłodno Byakuya, gdy tylko ich zobaczył.
   - Nawet nie wiesz o co chciałem cię prosić! – Zbulwersował się Ichigo.
   - Och, prosić? Odniosłem wrażenie, że masz zamiar bez pytania wręczyć mi dziewczynę, zniknąć na misję ze swoim oddziałem, a potem wrócić po tygodniu.
   - Wcale nie.. Wróciłbym szybciej.
Lili zachichotała.
   - No Byakuya, nie bądź taki! – Kontynuował namawianie Kurosaki.
   - Odmawiam.
   - A jeśli obiecam, że Stowarzyszenie Kobiet Shinigami zlikwiduje basen z twojej posiadłości? – Zapytała Lilith, uśmiechając się czarująco.
   - Możesz wejść.

***

   Gdy Ichigo późnym wieczorem wrócił po Sousuke, zastał ją pijącą herbatę z Byakuyą i prowadzącą z nim żywą dyskusję na temat prawa panującego w Seireitei. W domu przekonał się, że dziewczyna nauczyła się podstaw kaligrafii, zachowania damy przy stole i wie który widelec użyć do ryby, a jakie wino podać do średnio wysmażonego steku.

***

   Rudowłosy siedział wygodnie na tarasie w Oddziale 11 i popijał sake z Yumichiką i Zarakim. Na jego kolanach spoczywała Yachiru objadająca się słodyczami, a na trawie przed nimi, Lilith i Ikkaku prowadzili walkę na drewniane miecze. Dziewczyna zdawała się czerpać z tego taką samą satysfakcję jak Madarame i z dzikim uśmiechem i szaleńczym wrzaskiem, raz po raz atakowała, nie dając mu nawet szans do kontrataku. Kenpachi obserwował uważnie walkę, co bardziej spektakularne wyczyny określał mianem niesamowitych i z niecierpliwością wyczekiwał zwrócenia brunetce Zanpaktou. Twierdził, że nie będzie się z nią pojedynkować na te wykałaczki. Sparing dobiegł końca, gdy Ikkaku uderzył plecami o fontannę, prawie łamiąc ją na pół. Co prawda błyskawicznie się pozbierał, jednak dziewczyna oświadczyła, że na dzisiaj starczy.  Poprawiła naderwany rękaw swojego białego stroju Shinigami i skierowała się w stronę werandy. Gdy opadła na deski obok Ichigo, Yachiru natychmiast zerwała się i wskoczyła jej na kolana.
   - Hej Chibi-chan.
   - Li-Lili to prawda, że spałaś przez sto lat? – Lilith potwierdziła skinieniem głowy – I że Ichi obudził cię pocałunkiem?  - Mężczyźni zarechotali, a Ichigo przewrócił oczami rumieniąc się nieznacznie.
   - Chyba pocałunkiem magii demonicznej  – mruknął cicho Ikkaku. – Och Ichigo, nie wiedziałem, żeś taki romantyczny!
   - Zamknij się..
Lilith parsknęła śmiechem, ale Yachiru ciągnąca ją za włosy domagała się odpowiedzi, dziewczyna więc ponownie skinęła głową, obserwując jak na twarzy małej Kusajishi wykwita szeroki uśmiech.
   - Jak Śpiąca Królewna! – Pisnęła zachwycona. – A Icchi to twój książę!
   - Niech będzie – zgodziła się Lilith przy akompaniamencie męskich śmiechów.
Spojrzała ponad głową Yachiru na Ichigo i napotkała wlepione w nią, uważne spojrzenie brązowych oczu. Uśmiechnęła się lekko i jeszcze przez długi czas nie odrywałaby od niego wzroku, gdyby nie cichy, przeciągły gwizd wydobywający się z gardła Ikkaku. Rzuciła w niego jednym z cukierków różowowłosej i po raz chyba już setny zaczęła obiecywać marudzącemu Zarakiemu, że będzie pierwszym Shinigami z którym się zmierzy, gdy odzyska swój miecz.

***

   Lilith siedziała w gabinecie Toshiro Hitsugayi i pomagała mu uzupełniać dokumenty. Rangiku znowu się gdzieś wymknęła, a ilość papierów w jego biurze osiągała poziom krytyczny, więc chętnie przystał na propozycję pomocy brunetki, skoro i tak był kolejnym kapitanem, z którym miała spędzać czas, znajdującym się na liście Kurosakiego.
   - Toshiro? – Zagadnęła w pewnym momencie Sousuke.
   - Hm?
   - Nie jesteś na mnie zły za tą całą sprawę z Hinamori?
Hitsugaya milczał chwilę, ale w końcu przeniósł na dziewczynę spojrzenie turkusowych oczu.
   - Nie – oświadczył w sposób pewny, przez który nie miała najmniejszych wątpliwości co do szczerości jego wyznania – To nie była twoja wina, jej też nie. To Aizen ją zmanipulował, chociaż ciągle nie mogę jej wybaczyć tego, że okłamywała mnie przez tyle czasu. A teraz została skazana na banicje i pewnie już  nigdy jej nie zobaczę.
   - Przykro mi.
   - Taaak, mi też.. – mruknął cicho – Ale nie rozmawiajmy już o tym.

***

   Ichigo prowadził pół przytomną Lilith do swoich kwater. Mógł się domyślić, że czas spędzony z Kapitanem Kyoraku nie jest takim dobrym pomysłem i skończy się całodzienną libacją. Kiedy przyszedł ją odebrać z baraków Oddziału Ósmego, drzemała spokojnie pod drzewem wiśni z głową opartą na ramieniu Shunsui’a, który dzięki wiekom praktyk sprawiał wrażenie zupełnie przytomnego. Właściwie to wyglądał tak jak zawsze, pomimo pustych butelek po sake walających się w trawie dookoła niego, więc może on nigdy nie trzeźwiał?
   Kurosaki zirytowany powolnym tempem podróży, wziął dziewczynę na ręce i używając shunpo, błyskawicznie znalazł się przed drzwiami domu. Nieźle się musiał nagimnastykować, by jakoś je otworzyć nie upuszczając przy tym brunetki, ale w końcu mu się to udało i skierował się prosto do jej sypialni, kładąc ją na obszernym, dwuosobowym łóżku. Przez chwilę zastanawiał się, czy nie będzie jej się przypadkiem niewygodnie spało w jeansowych spodenkach, ale nie miał zamiaru rozbierać nieprzytomnej dziewczyny. Przyglądał się chwilę jej spokojnej, uśpionej twarzy i pochylił się lekko by odgarnąć z jej oczu kosmyk czekoladowych włosów. Odwrócił się i już miał wychodzić gdy poczuł uścisk na ręce. Spojrzał w jej półprzymknięte oczy i słodki, nieprzytomny uśmiech na ustach.
   - Truskaweczkooo – zanuciła wesoło.
Odruchowo zmarszczył gniewnie brwi słysząc znienawidzone przezwisko, ale po chwili rozpogodził  się słysząc jej niewinny głosik, którym dziękowała mu za przyniesienie i przy okazji przepraszała za kłopot. Nachylił się, pocałował ją w czoło i życząc dobrej nocy wyszedł z pokoju. Raczej już tego nie słyszała, bo z jej ust dobywało się ciche pochrapywanie.

***

   Dochodziło już południe, a Lil ciągle spała. Ichigo lekko zaniepokojony i strasznie znudzony brakiem głośnego towarzystwa, wparował do jej pokoju ze szklanką wody w ręce. Tak w ostateczności. Ale widząc jak spokojnie śpi, odłożył szklankę na stolik dochodząc do wniosku, że nie miałby serca budzić jej w tak brutalny sposób. Zamiast tego przysiadł na skraju łóżka i szturchnął ją lekko w ramię. Po kilku minutach i kilkunastu coraz mocniejszych dźgnięciach, wpakował jej w końcu palec między żebra, ale zamiast zerwać się z krzykiem tak jak oczekiwał, ona tylko łypnęła na niego czekoladowym ślepiem, mruknęła coś niecenzuralnie o tym, że ma jej dać spokój i naciągnęła kołdrę na głowę. Z uśmiechem satysfakcji sięgnął do stolika po szklankę, drugą ręką zerwał zamaszystym ruchem kołdrę z dziewczyny i wylał lodowatą wodę na jej twarz. Po terenie Oddziału Piątego rozniósł się głośny okrzyk, wprawiający w konsternację stacjonujących tu Shinigami: ‘KUROSAKI!!!!’

***

   Obrażona Lilith siedziała skacowana na kanapie, przykładając woreczek z lodem do pulsującej bólem głowy i trzymając nogi na stole, czego Ichigo kategorycznie jej kiedyś zabronił. Kurosaki spoczywał na stołku przy blacie, w kuchni otwartej na salon i wpatrywał się w tył głowy brunetki. Ta, najwyraźniej czując na sobie jego przeszywające spojrzenie, odwróciła się gwałtownie i rzuciła w niego kilkoma kostkami lodu, Ichigo uchylił się przed nimi ze złośliwym uśmiechem. Lili fuknęła pod nosem i opadła ciężko na miękkie poduszki.

***

   Ichigo, mający już dość napiętej atmosfery i nieznośnej ciszy, zsunął się w końcu z krzesła i wkroczył do salonu, przechylając się przez oparcie kanapy i przyglądając uważne dziewczynie.
   - Spadaj. - Mruknęła zakładając ręce na piersi i ostentacyjnie odwracając głowę.
Kurosaki z westchnieniem opadł na sąsiedni fotel i milczał chwilę.
   - Nooo już, przestań – burknął w końcu, patrząc na nią z wyrzutem. Gdy zmierzyła go gniewnym spojrzeniem, natychmiast się zreflektował – Przepraszam, okej?
Brunetka spoglądała chwilę na niego, marszcząc brwi jakby się nad czymś usilnie zastanawiała. W końcu na jej naburmuszonej twarzyczce wykwitł szeroki, radosny uśmiech.
   - Musisz mi zrobić naleśniki  – oświadczyła jak gdyby nigdy nic. – Z truskawkami.
   - He?
   - N-a-l-e-ś-n-i-k-i – przeliterowała tonem, którym przemawia się do małych dzieci, szczerząc się figlarnie.
   - No, niech ci będzie – wymamrotał wciąż zbity z tropu jej nagłą zmianą nastroju i podniósł się leniwie z fotela – Chyba..
   Brunetka pisnęła radośnie i zerwała się z kanapy w tempie ekspresowym, po to tylko, by w połowie podskoku przypomnieć sobie o straszliwym kacu i krzywiąc się okropnie, stracić równowagę. Gdyby Ichigo nie złapał jej na czas, to pewnie zaliczyłaby bliskie spotkanie z drewnianą podłogą i do bólu głowy doszedłby złamany nos.
   - Kobieto.. – westchnął zrezygnowany w jej włosy, ciągle przytrzymując ją w tali. – Uważałabyś trochę..
Sousuke odchyliła trochę głowę, by móc spojrzeć mu w twarz. Zapewne była to jedna z tych chwil, gdzie nie można oderwać od siebie wzroku,  usta mimowolnie zbliżają się do siebie, a w powietrzu czuć elektryzującą, magiczną atmosferę. Ale Lilith uśmiechnęła się tylko złośliwie i w odpowiedzi na uniesione w zdziwieniu, rude brwi, błyskawicznym ruchem wsadziła Ichigo worek z lodem za koszulkę. Ten, oderwał się od niej jak oparzony, czy właściwie zamrożony i po barakach Piątego Oddziału, ponownie rozległ się wściekły wrzask, tym razem o innej treści: ‘SOUSUKE!!!’

***

   - Zaplanowałaś sobie to wszystko, prawda? Ty mała, podstępna.. – Mamrotał pod nosem Ichigo w trakcie przygotowywania ciasta na naleśniki.
   - Może.. – Odparła psotnie Lili i wskakując na blat obok niego, wsadziła palec do miski, oblizała go i zdążyła zeskoczyć, zanim dostała po łapach łyżką Kurosakiego.

_____________________

O raaaany ale opóźnienie! Przepraszam wszystkich. Serdeczne pozdrowienia dla czytelników, a jeszcze większe dla tych, którzy komentują ;D

Buziaki! ;3